ทดสอบนิยาย [ห้ามเข้า...]

-           Zr.1 -

-           My Prince -
รักวุ่นวายของเจ้าชายตกอับ

 ตัวละครหลัก

 ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ !! ผมเผลอมอง ‘เธอ’ ที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ต้นนั้นอีกแล้ว.. ให้ตายสิ !! เเค่เห็นเงาของเธอ...ผมก็อยากจะตรงเข้าไป ‘ปล้ำ’ ชะมัด  ทั้ง ๆ ที่เธอแทบไม่มีอะไรดีเด่นสักอย่าง แต่งตัวยอดแย่  ชอบใส่แว่นหน้าเตอะ  ผมเผ้ารุงรังจนปิดใบหน้า ‘นั้น’ จนมิด แย่ชะมัด !! นี้ผมกำลังคิดบ้าอะไรอยู่กันแน่…
‘ลูสเซียร์’ คนตกอับแบบแก่ใครจะสนใจกันว่ะ…

แย่มาก !! ทำไม ‘เขา’ ถึงได้ชอบมองแบบหาเศษหาเลยกับฉันกันนะ… จะจ้องฉันจน ‘ท้อง’ หรือไงกัน…   บ้าจริง !! ทำไมฉันถึงได้คิดเรื่องน่าอาบแบบนี้ได้ ตั้งสติไว้..ตั้งสติไว้..  ‘อาเนียร์’ เธอมันแค่ยัยเห่ยบ้าเรียน เขาจะมาสนใจอะไรในตัวของเธอกัน.... แย่ชะมัด !! ทำไม่เธอต้องหวั่นไหวกับดวงตาสีน้ำผึ้งคู่นั้นด้วยน่ะ…

ให้ตายเถอะ !! ผมไม่น่าหลวมตัวกับคำพูดบ้าบอของ “เจ้าชาย” ไม่ได้เรื่องแบบนี้ ทำไมผมต้องมาตกระกำลำบากกับมันด้วยว่ะครับ !! ผมไม่น่าตกปากรับคำของท่านปู่ให้มาเป็น ‘องครักษ์’ ให้ไอ้ตัวน่าตายแบบนี้ ..
โถ่โว้ย !! ไหนจะยัยผู้หญิงเสียงเเสบเเก้วหูนั้นอีก.. เดียวพ่อจะปิดด้วย 'ปาก ' ซะให้เข็ด ?? 
อย่าหาว่าคนหล่ออย่าง “อลัน” ไม่เตือน....

นับตั้งแต่วินาทีแรกที่ฉันพบเจอผู้ชายห้าคนนี้ ฉันบอกได้เพียงแค่คำเดียวเลยว่า ‘ซวย’ ผู้ชายบ้าอะไรกันที่ด่าผู้หญิงที่สวยและรวยมากอย่าง ‘น้ำหวาน’ ได้ลงคอแบบนี้กันย่ะ.. โดยเฉพาะไอ้ผู้ชายผมดำหน้าห่วยที่ชอบคิดว่าตัวเองหล่อแถมยังเลี้ยงสุนัขไว้ในปากอีกเป็นฝูง… มันน่าฆ่าหมกป่าซะนี้…แล้วไหนยังอีตาผมสีน้ำตาลที่จ้อมเขมือบ
‘เจ้าหญิง’ แสนน่ารักน่าชังของฉันอีก อย่าเข้ามายุ่มย่ามกับอาเนียร์ของฉันนะ